Θωμάς Πρελούμποβιτς

(; – 1385). Σέρβος ηγεμόνας των Ιωαννίνων. Ήταν γιος του αυθέντη της Θεσσαλίας και των Ιωαννίνων, Πρελούμπου. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, υποχρεώθηκε από τον δεσπότη Νικηφόρο B’ να εγκαταλείψει τη Θεσσαλία και, μαζί με τη μητέρα του, πήγε στη Σερβία, όπου κατόρθωσε να κερδίσει τη συμπάθεια του ηγεμόνα Συμεών Ουρός και να εξασφαλίσει την προστασία του. Λίγο αργότερα παντρεύτηκε την κόρη του Σέρβου ηγεμόνα, o οποίος, μετά τον θάνατο του Νικηφόρου B’, του έδωσε ως προίκα την πόλη των Ιωαννίνων. Ο Θ. ήταν αυταρχικός και αδίστακτος και άσκησε την εξουσία με σκληρότητα, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την εχθρότητα των υπηκόων του. Ήλθε, μάλιστα, σε ρήξη με τον αρχιερέα Σεβαστιανό και αφαίρεσε από την Εκκλησία των Ιωαννίνων όλους τους πόρους και τα χρήματά της. Ανάλογη στάση τήρησε και απέναντι στους τοπικούς άρχοντες, Βατάτζη, Μυρσιώτη, Αμυραλή, Καψοκαβαδη κ.ά., των οποίων την περιουσία δήμευσε σταδιακά, αφού προηγουμένως εκδίωξε τους ίδιους. Για τον φτωχό λαό η εξουσία του ήταν πραγματικά αβάσταχτη. Ο Θ. ακολούθησε εχθρική πολιτική και απέναντι στους γείτονές του, Αλβανούς ηγεμόνες Γκενεμπίσι, Μόνα και Λιόσα και πολέμησε πολλές φορές εναντίον τους στη διάρκεια της ηγεμονίας του, επιδεικνύοντας πρωτοφανή σκληρότητα, εξαιτίας της οποίας ονομάστηκε Αλβανοκτόνος. Όταν το 1380 συμμάχησε με τους Τούρκους και τους βοήθησε στις κατακτητικές επιδρομές τους, ο λαός ξεσηκώθηκε εναντίον του. Τελικά, o Θ. δολοφονήθηκε από τους σωματοφύλακές του, Νικηφοράκη, Ραϊνάκη, Αρταβέστη και Φράγκο και η ηγεμονία των Ιωαννίνων πέρασε στα χέρια του μνηστήρα της χήρας του, Ιζαού Μπουοντελμόντι. . Οικισμός (83 κάτ.) του νομού Αχαΐας. Υπάγεται διοικητικά στην κοινότητα Λεοντίου.